Bericht 10 alweer!

Weer een paar dagen voorbij......

Afgelopen dagen minder met de bouwwerkzaamheden bezig gehouden en memeer gericht op de activiteiten waar we ons met het nederlandse clubje mee bezig houden. Aangezien er vooraf geen planning is gemaakt en de continuïteit van onze activiteiten niet gewaarborgd is, ben ik nu meer bezig met het maken van een planning.

Dit houdt in dat er meetings gepland moeten worden met de amerikaanse organisaties om er zeker van te zijn dat niet 2 organisaties dezelfde activiteit gaan doen. Heb afgelopen dagen dus meerdere vergaderingen gehad en het begint bijna op werk te lijken. Vandaag methet hoofd van de lokale school gesproken om te kijken of onze kinderwerkers activiteiten kunnen opzetten voor de kinderen. Op zich geen probleem, was het niet dat we het met beperkte middelen moeten doen. Resultaat, voor de aankomende weken gaan er meerdere klassen starten met een soort van handenarbeid en een sport en spel middag.

Verder met de amerikaanse leiding een overleg gehad over de opzet van het voedsel uitdelen bij de tentenkampen. Om het geen chaos meer te laten worden hebben we er voor gekozen om de truck met voedsel later te laten komen zodat de focus niet meteen ligt op het voedsel en men eerst de boel kan organiseren voordat het voedsel uitgedeeld wordt.

Ook voor onze nieuwe teamleden moesten er een aantal uitstapjes georganiseerd worden, om hun ook een aantal dingen van het land te laten zien. Voor dit soort zaken moet er vervoer en een chauffeur geregeld worden en met de paar auto's die hier zijn waar iedereen gebruik van wil maken is dat een aardige puzzel, maarja het is geregeld totdat de laatste nederlander het land verlaat.

Ook voor de bouw moesten er een aantal zaken geregeld worden. Zaterdag zou er beton geregeld worden, maar dat kwam niet omdat de chauffeur in een scherpe bocht een motoragent per ongeluk had besmeurt met een laagje beton, waarschijnlijk was hij daar maandag nog zo van onder de indruk en reed hij de brandstofpomp omver, met gevolg dat het bedrijf een week moet sluiten....

Bij de pastor die hier alle touwtjes in handen wil houden, heb ik aangegeven dat ik het Nederlandse team voor een week terug trek en dat we bij het kinderdorp Hart voor Haiti gaan werken. Had ik net alles rond om daar naartoe te vertrekken, krijg ik de melding dat er een nieuw bedrijf gevonden is en dat er weer beton geleverd kan worden, dus... alles weer terug kunnen draaien. Tussendoor ben ik druk aan het mailen met de investeerder die volgende week aankomt en die ik langs meerdere projecten ga leiden om hem meer gevoel te geven waar zijn geld eventueel terecht komt. Om dit te op poten is al een operatie op zich. Door de minimale communicatiemiddelen en de taalproblemen kost dit vreselijk veel tijd. Gelukkig heb ik op de dag zelf een tolk kunnen regelen die de hele dag met ons meegaat. Vandaag dinsdag, werd er beton geleverd, alleen werd daar nog een extra dimensie aan toegevoegd.

Vanaf een uur of twee kon je hier toeters en fluitjes horen, het blijkt dat er een tropische storm op komst is. Op deze manier worden mensen blijkbaar gewaarschuwd en kort daarna begint het stevig te regenen en net op het moment dat we staan te schuilen komt de eerste lading beton en staan we zijn allen in de stortregen beton te storten, nadat de drie vrachtwagen de beton hebben gebracht en wij de boel nog moeten afwerken is iedereen doorweekt, maar..... de klus geklaard. Het alarm blijkt achteraf mee te vallen en het blijft bij zware regenval met onweer. Aan het einde van de dag was er tijd voor goed nieuws.......... Eindelijk naar maanden zijn er 2 containers vrij gegeven met bouwmaterialen zodat we kunnen beschikken over meer gereedschap. Omdat de organisatie vanuit principe geen smeergeld betaald, heeft het erg lang geduurd en is er vorige week al een amerikaans team gecanceld omdat men simpelweg niet verder kon, triest, maar wel de werkelijkheid hier.

Kortom, genoeg te beleven hier......

Reacties

Reacties

Barbara

Het is echt roeien met de riemen die je hebt he. Het lijkt me wel heel bijzonder om dat te kunnen doen daar. Bijzonder indrukwekkend ook, alleen al de foto's en dan de verhalen erbij lezend maakt de foto's heel levend.
Ze vertellen echt een verhaal.

Dennis heel veel sterkte voor jou en natuurlijk ook voor de anderen in het team.
Ga zo door zou ik zeggen ;-).

Wat kan ik hier in dat rijke nederland nu zeggen om jou een hart onder de riem te steken, als ik niet kan ruiken wat jij ruikt, zien wat jij ziet en horen wat jij hoort.
We denken heel veel aan je!!
Heel veel liefs, en dan maar een hele dikke knuffel van ons allemaal!

Marco

Dennis je hebt talent om wat je ziet op "papier" te zetten. Ook de foto's zijn pakkend. Vooral als je de gezichtjes van de kinderen ziet. Het is mooi om te lezen wat je allemaal doet. Echt geweldig. Hou je haaks.

vader Jacob

organisatie en planning, je merkt meteen waar je echt goed in bent.De corruptie en de traagheid zullen frustrerend zijn, maar alles is beter dan niets.
Sterkte en ga zo door!

Louise

Hey Dennis, wat een gedoe, zeg! Gelukkig hebben ze nu een sterke projectleider die weet wat hij wil ;-) Je doet het vast heel erg goed!!
Hier gaat ook alles goed. Ruth en Miranda zijn nu bezig met de 3e dag van de Vierdaagse in Nijmegen. Stoer, he! Dus ik ziet hier, het fort te verdedigen, hahaha!

Enne ... nog 9 dagen! Dan mag je weer lekker naar huis!!

Wendy

Wat heftig Dennis! Heel veel respect voor het werk dat jullie daar doen!

Veel succes met je laatste week! Als jij terug bent heb ik vakantie maar als je even een update wil van de afgelopen maand dat staat mijn telefoon gewoon aan!

Groetjes Wendy

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!